Born in a storm [Valentine Event]

Adriënna blikte voor de laatste keer in de spiegel, om te controleren of alles perfect zat zoals dat bij haar verwacht was. Haar blonde krullen vielen losjes langs haar gezicht, terwijl er zich op haar hoofd een klein zilveren bandje schitterde bezet met kleine kristallen en parels. Het stuk sloot aan op het geborduurde werk wat zich op haar jurk bevond, wat de champagne stof extra glanzend uit liet komen. De jurk zelf was een meesterwerk te noemen, het sloot zich aan tot haar smalle taille voordat deze zich wat verwijdde. Het bovenstuk liep vanaf de buste in een rechte lijn door tot over de schouder, wat ervoor zorgde dat deze onthult waren. Zo was het hele plaatje van de lady compleet, op één klein puntje na. Even glimlachte ze lieflijk richting de spiegel en besloot dat dat het compleet zou maken. Dat maakte het altijd compleet, en na al wat jaartjes op court had Aria geleerd altijd die lach op te kunnen hangen. Ook als ze er geen zin in had, zoals dat deze avond ook het geval was. Ieder jaar weer werd er een soort koppelfeest georganiseerd, voor de royals en highborn lady’s die had het hof had. Voornamelijk om een ode te doen aan Valentijn, en soms had het voor interessante matches gezorgd die uit waren gelopen tot de eeuwige verbintenis. Meestal had Aria een hekel aan dat soort geforceerde feestjes, zeker omdat ze zelf ook altijd mee moest doen. Ze kon niet vrij alle roddels aanhoren, of informatie op doen. Al bracht het altijd zijn voordelen mee. Wetende dat iedereen van ver mee wilde doen, wetende dat zij als prinses werd gezien als hoofdprijs, de lady waar iedereen mee wilde zijn. Ach en dat was ook niet het ergste van de wereld, met die gedachte stapte ze door de deur, onderweg naar de grote zaal waar het festijn gehouden werd.

Ze hadden er dit jaar zeker niet minder werk van gemaakt. Ondanks dat de algemene zaal gigantisch was, was deze helemaal gedecoreerd met hetzelfde royal thema wat door de gangen er naartoe heen was gehangen. Samen met de andere lady’s werden ze opgevangen totdat ze samen met de gekozen man begeleid werden naar een van de vele tafeltjes die in de zaal stonden. Op de achtergrond was het muziekspel al rustig begonnen, een rustige sfeer creërend. De liefelijke glimlach stond nog op haar lippen terwijl ze een van de dienstmeiden aansprak. ’Wine please.’ Sprak ze niet zo heel vragend, zonder veel antwoord te verwachten. Nu was het wachtend totdat de mannen gearriveerd waren, en dat zou ze prima met een wijntje kunnen.

Adrian first



And I'm sure of that.

Rustig nippend aan haar wijntje keek de prinses door de zaal heen. De vele ogen stonden op haar gericht, merkte ze op. Niet dat ze wat anders verwacht had, ze zou er raar van opkijken als dat niet het geval was. Dus trok ze haar gelaat in een glimlach, en wachtte ze zo geduldig als dat ze zou kunnen totdat de rest van het gezelschap ook gearriveerd was. Er hing een nerveuze sfeer rondom de lady’s die net zoals zijzelf aan het wachten waren. Of was het toch meer een opgelaten sfeer? Misschien een combinatie van beide, het was zeldzaam dat zoiets georganiseerd werd. Wat een goede zaak was, vond Aria, er kon genoeg geregeld worden zonder zo’n gigantisch feest erom heen.

Daar was eindelijk het moment aangebroken, langzamerhand druppelde de vrouwen weg. Het was het teken om de laatste slok van haar wijn op te drinken en nog een keer met haar handen door haar haren heen te gaan. De glimlach op haar gezicht verbreedde zich bij het zien van de man terwijl ze de lady haar weg maakte richting de ober die hun naar de tafel zou begeleiden. Eenmaal aangekomen bij de tafel, waar ze zich soepel op de stoel liet glijden. ’Sir,’ Antwoordde ze formeel, de man toeknikkend als reactie op de zijne. Rustig gaf ze haar hand weg, hij deed alles volgens het boekje, dat moest ze hem toegeven. ’You most certainly may, Adrian,’ Sprak ze, wat warmer dit keer terwijl ze toekeek hoe de man tegenover haar kwam zitten. ’I’m Adriënna Leandaerys, princess of Valyria.’ Stelde Aria zich nog net zo formeel voor. ’Was it a long way to the castle?’




And I'm sure of that.

Toch was de prinses benieuwt, naar wie de man was. Wat hij hier te zoeken had, naar wat de man had verwacht, en wie hij vervangen had. Natuurlijk had zij aardig wat touwtjes in handen gehad met het match-making. Ze had er nooit aan toegestemd om iemand voor haar te laten kiezen met wie ze de avond door zou moeten brengen. Nee, dat was een veel te kwetsbare positie voor iemand met haar status. Toch had deze man zich ertussen gewrongen, en hoe hij dat precies had gedaan was haar nog niet helemaal duidelijk, nog niet.

Zachtjes liet Aria zich naar achteren zakken in de stoel terwijl ze een van het rondlopende personeel wenkte om nog wat te drinken te bestellen. Met dezelfde lichte glimlach rondom haar lippen keek ze toe hoe de man tegenover haar kwam te zitten. "It was only 2 days traveling by horse." Sprak de man tegenover haar. Het liet Aria even opkijken voordat ze haar glimlach verbreedde. ’Interesting.’ Was het enige woord wat ze sprak, haar ogen onderzoekend naar de zijne, waarna ze haar blauwe ogen even door de immense zaal liet glijden. Het was bij bijna iedereen al tot een gesprek los gebarsten, waardoor er een gezellige rumoer ontstond. ’No it’s almost an annual event, and since I do a lot around this court, I’d be odd if I don’t participate.’ Berekend sprak Aria haar woorden uit, waarnaar ze opnieuw opkeek. ’And how’s that for you?’



And I'm sure of that.

Nog steeds zat de prinses relaxt achterover haar stoel, haar ellebogen op de leuningen terwijl ze met beide handen haar wijnglas in haar vingertoppen vasthield. Met een kleine, liefelijke glimlach om haar lippen heen gevouwen, die soms toch doortrok in een tikkeltje arrogantie. Rustig keek Aria toe, nieuwsgierig rakend naar de nog onbekende man voor haar. Hij had ervoor gezorgd dat ondanks haar geregel ze alsnog een blind date zou hebben. In plaats van alarm te slaan liet ze de man zijn act volhouden, al zou ze voorzichtig blijven.

Even kneep ze haar ogen samen wanneer hij door de zaal heen keek, het liet haar even zijn blik volgen. Het was inmiddels aardig rumoerig geworden, wat betekende dat het tot nu toe een geslaagde avond was. Het antwoord op haar vraag liet haar weer terug opkijken naar de man. ’I haven’t seen you around here.’ Bevestigde ze zijn opmerking, terwijl ze lichtjes met haar hoofd knikte. ’I find it a very good initiative indeed.’ Even verbrede haar glimlach zich voordat ze werd afgeleid door een geluid van een drama verderop. Een ober was de fout in gegaan en maakte er aardig wat stennis over, zo leek het in ieder geval. Terugkijkend naar de man bij zijn opmerking kneep ze haar ogen samen, haar lichtelijke verachting uitend. ’Sounds like a decent plan.’ Met de woorden, zo zorgvuldig gesproken trok Aria even haar wenkbrauw op voordat ze opstond van de stoel. Een zucht verliet haar lippen terwijl haar blik nogmaals op de onrust liet vallen, voordat ze een van de dienstmeiden staande hield. ’Fix this.’ Klonk haar stem kil, waarna ze zich weer richting Adrian draaide. ’I’m sure we can find a, council room if that would suit?’



And I'm sure of that.