“We can go shopping?!” Een vrolijke grijns trok over het gezicht van Allison. Ze was zich ervan bewust dat Kaz waarschijnlijk geen nette kleding had, dus was dit wat ze ervan gemaakt had. “Deal!” Yep. Hier ging hij niet meer onderuit komen. Ze keek er naar uit om hem in kleding te proppen die… Well… Niet zwart was.

Allison pakte Kaz’ hand zonder er al te veel bij na te denken en trok hem naar binnen, waar ze meteen werden aangesproken door iemand die hier werkte. Waarschijnlijk zo snel omdat Kaz nogal… opviel. Allison zette een glimlach op. “Can I have a table for two, please?” vroeg ze. Het leek erop alsof er even getwijfeld werd, maar uiteindelijk werden ze toch naar hun plek gebracht. Mooi! Ze had honger.

Allison was zich ervan bewust dat Kaz hier niet op zijn plaats was, maar ergens was het grappig om te zien. Ze voelde dan ook niet met hem mee op dit moment en zat enkel met een grijns tegenover hem, aandachtig naar de menukaart kijkend, terwijl ze af en toe een blik erover wierp om hem even te peilen. Toen hij opmerkte dat iedereen aan het staren was, glimlachte ze kort. “Don’t pay attention to it,” sprak de blondine, haar wenkbrauwen heffend. “I mean,” begon ze, haar menukaart even omdraaiend, voor ze haar blik weer op de jongen richtte. “Just look at me and ignore them.” Even keek ze weer naar de kaart. “The food will be worth it.”

De moeilijke blik op het gezicht van Kaz maakte het lastig om niet te lachen. De blondine keek geamuseerd toe hoe de jongen naar de kaart bleef staren, terwijl ze allang doorhad wat het punt was. Toen hij dan ook uiteindelijk vertelde dat hij de helft van de woorden niet begreep, gniffelde de blondine. “Want meat or want something healthy?” besloot ze te vragen. De simpele weg om in ieder geval één helft compleet te schrappen. Zelf had ze ook nog niet gekozen, maar dat was grotendeels omdat het aanzicht van Kaz op dit moment te mooi was om te missen.

Dit was de eerste man in haar leven die niet antwoordde dat hij de grootste steak mogelijk wilde. Nee. Hij wilde wat zij nam. Maar hij kon verwachten dat zij dat niet zou nemen, toch? Even trok ze haar wenkbrauwen op. Was dit een strikvraag? Ze hief haar schouders voor een moment. “If that’s what you want,” besloot ze te zeggen. Ze glimlachte naar de bediende toen deze haar even aankeek, wat goed genoeg was aangezien deze eraan kwam lopen. Er werd naar het drinken gevraagd, waarbij Allison voor een rode wijn ging classy motherfucker. “Can we have the chef’s recommendation?” vroeg ze vervolgens met een lichte glimlach. Zoals het hoorde.

---

You fucking decide. Ik krijg hier honger van.

“Water?” Allison hief haar wenkbrauwen. “Don’t tell me you’re actually paying attention to them?” Allison moest zeggen verbaasd te zijn. Ze had niet verwacht dat Kaz überhaupt aandacht zou besteden aan iemand die op hem lette. Ergens was het schattig.
Zijn volgende vraag maakte het allemaal ook alleen maar beter. “Oh darling you’ve truly never eaten anything good, have you?” Ze lachte even en schudde haar hoofd. “Each chef has a favorite recipe, something… they have spent more time on, or are just generally better at,” legde ze uit. “So if you want to taste the best the kitchen has to offer, you ask for their recommendation.” Klonk logisch, toch?

De woorden van Kaz deden de blondine haar hoofd even schudde, voor ze haar bruine ogen weer op hem richtte. “Kaz,” begon ze rustig. “I don’t care. Truly.” Kakkers waren kakkers en zouden altijd kakkers zijn. “The people here will judge everyone for every little thing you do. Wear a dress that’s too short and they’ll look at you, show a bit too much skin and they’ll think you belong in a brothel,” ging ze door, even met haar ogen rollend. “Wear an expensive ring as a young woman and they’ll think you’ve married an old man. These people have nothing to do in their lives and all they can do is judge.” Ze keek even om zich heen. Het stel naast hen had haar woorden opgevangen en schonken haar een smerige blik, waardoor ze even een wenkbrauw op trok, maar al gauw weer naar Kaz keek. Zijn kringen zouden haar dan ook waarschijnlijk maar een kakker vinden, een opinie schapen over iets waar ze niets van wisten.

Zijn volgende woorden deden de blondine ook haar hoofd schudden. “You need to eat better food then,” sprak ze, haar stem dramatisch, alsof het goede voedsel zijn leven zou veranderen. Misschien zou dat het ook wel! Zelf was ze een aardige kok en hechtte ze waarde aan goed voedsel. Als haar zelf gemaakte eten beter smaakte, waarom zou ze dan ergens gaan eten?

Allison lachte kort toen Kaz zijn opmerking maakte en schudde wanhopig haar hoofd. “I swear to God if you get us banned from this Restaurant, I’ll have to cook for you and I can’t promise that will be safe.” Ze hief haar wenkbrauwen en keek de jongen aan. Nee, ze was een goede kok. Ze kon er altijd wat leuks in doen, though… Maar, ze wilde gewoon liever terug komen in dit restaurant. Het eten was goed, dus het was het allemaal waard.
Allison fronste toen hij zijn vraag stelde. “Maybe you should take some rest,” waren waarschijnlijk de laatste woorden die hij horen wilde, maar toch ging ze deze zeggen. “Nothing is more important than your health.” Natuurlijk was het haar opgevallen. Maar, wat kon ze eraan doen? Vrij weinig. Ze kon hem moeilijk elke dag voer zijn mond binnen duwen - dat zou vreemd zijn. Een diepe zucht klonk en ze zette haar elleboog op tafel, om haar voorhoofd even met haar hand te ondersteunen. Die jongen had echt een handleiding nodig. En een grote ook.

Er werd zacht in haar hand geknepen en Allison schudde haar hoofd lichtjes. “But why?” vroeg ze, bijna hopeloos. Waarom was deze jongen zo? Waarom was hij zo immens moeilijk? Dit was niets voor haar. Ze was geen type om zich zorgen te maken. Dat had ze nooit gedaan. Ze wilde zijn handleiding zo graag hebben. Zo onderhand nog liever dan dat ze zijn krachten wilde. Het kon immers niet zo zijn dat het voor het geld was. Hij zat tegenover degene die hem kon vertellen dat hij een week vrij kon nemen. Wat deed hij nog meer? Wat was… Ugh. Waarom was hij zo immens moeilijk?
Toen de pasta arriveerde, bedankte Allison de bediende even vriendelijk en keek ze ernaar. De chef had, zoals gewoonlijk, een zeer goede keuze gemaakt. Thanks, Chef Cat.