Re: Embrace the reckless

zo maa 18, 2018 1:08 am

Violent delights have violent ends.

Even was hij bang dat ze er vandoor was gegaan, dat ze zichzelf ervan overtuigd had dat hij haar achtergelaten had en de stad in was gevlucht. Hij was dan ook vrij dankbaar dat hij haar beneden uiteindelijk tegenkwam. Het feit dat ze de emmer water die ze droeg liet vallen, was echter wat minder. Het water wist zich voor het grootste deel over hen beiden te verspreiden, al bleef het document dat hij vasthield gelukkig lekker droog. Zijn laarzen waren ondertussen wel doordrenkt, maar op dit moment maakte hem dat niet zoveel uit. Voor nu wilde hij alleen maar dat Sierra het stukje papier zou aanpakken. Aarzelend nam ze het van hem aan en liet haar ogen over de regels gaan. Lezen was niet iets dat veel courtisanes konden en even bracht het hem terug naar toen hij het haar geleerd had. Iets dat ondertussen al wel meer dan een jaar geleden was. Hij sloeg haar in stilte gade en even later werd het haar duidelijk wat de brief te vertellen had. Er verscheen een bijna-vriendelijke glimlach op zijn gezicht toen ze haar sprakeloosheid uitte. Voor hij het wist, hingen haar armen om zijn middel en werd hij meegetrokken in een stevige knuffel. Instinctief trok hij haar ook mee in een omhelzing en opnieuw merkte hij hoe klein ze eigenlijk was. Enkele seconden later liet ze hem weer los en vroeg hoe ze hem ooit zou kunnen bedanken. Even haalde hij schaapachtig zijn schouders op, hij was nog niet helemaal wakker. “Consider it a thank you for keeping me company all this time,” zei hij, terwijl hij haar hand even vastpakte. Hij had heel wat scharrels op zijn naam staan, maar niemand was zo lang aan zijn zijde gebleven als Sierra.

zo maa 18, 2018 1:24 am

EMBRACE THE RECKLESS

Vanaf het moment dat ze op Isla de Juegas arriveerde had ze een doel voor ogen gehad; zichzelf vrijkopen. Dit doel was vandaag na jaren eindelijk behaald. Sierra kon het nog steeds niet bevatten dat het moment eindelijk daar waar. Alle gebeurtenissen van gisteren leken als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn en ze was Asher alleen maar dankbaar. Zonder hem had ze hier nu niet met dit papiertje in handen gestaan en had ze wellicht nog jaren in The Rose gespendeerd. Op de vraag hoe ze hem ooit kon bedanken voor dit gebaar merkte hij op dat ze dit mocht zien als een bedankje voor haar gezelschap al die jaren. Het leek wel als de dag van gisteren dat ze hem leerde kennen, maar in realiteit waren er behoorlijk wat lentes gekomen en voorbij gegaan. ”Not that I had a choice,” grapte ze. Afgezien van het feit dat de nachten spenderen met Asher theoretisch gezien voor haar een moetje was, lag dit in de praktijk natuurlijk geheel anders. Sierra had zich altijd verheugd op het moment dat hij weer met zijn vloot aanmeerde en nachtenlang met haar in the Rose doorbracht. ”Did you ask what will happen now?” vroeg ze hem toen. Nu ze niet meer eigendom was van the Rose leek het haar vanzelfsprekend dat ze hier ook niet meer kon verblijven. In ruil voor vrijheid zou er nu een stuk zekerheid voor haar wegvallen. Ondanks het feit dat ze altijd de titel slaaf met zich mee had gedragen, had ze het hier wel altijd prima voor elkaar gehad.

zo maa 18, 2018 3:13 am

Violent delights have violent ends.

Het feit dat hij dit al veel eerder had kunnen doen, liet hij maar even achterwege. Als hij had gewild, had hij Sierra maanden aan ellende kunnen besparen, maar om een of andere reden had hij toch nooit de moeite genomen om haar vrij te kopen. Dat terwijl het voor hem financieel gezien maar een schijntje was. Gelukkig was dat niet iets dat ze hem nu in wilde wrijven. In tegendeel, ze leek hem uiterst dankbaar en Asher had om een of andere reden het gevoel dat die dankbaarheid totaal misplaatst was. Hij wuifde het maar weg door te zeggen dat het een bedankje van zijn kant was, omdat ze hem al die tijd gezelschap had gehouden. Voor de lol merkte ze op dat ze daar geen keuze in had gehad, iets waarna hij haar even schaapachtig aankeek. Het was altijd een redelijk gevoelig puntje voor hem geweest: hij kwam telkens uiterst vrijwillig bij Sierra aankloppen, en voor haar was het nog maar net de vraag of ze elke keer wel behoefte had aan zijn aanwezigheid. Zijn ego verzekerde hem maar al te graag van wel, al had hij daar soms ook zo zijn twijfels bij. Het was niet alsof een courtisane de Lord van het eiland ging weigeren. Uiteindelijk liet hij maar een vaag glimlachje zien. Sierra’s volgende zorgen werden echter al snel geuit, want met het wegvallen van de Rose, had ze eigenlijk ook meteen geen onderdak meer. “Anything you want to happen,” liet hij haar weten. Hij had geen idee wat ze wilde, maar hij zou ervoor zorgen dat ze het kreeg. Of ze nou hier wilde blijven of niet. Na al die jaren kon hij zich immers voorstellen dat dit eiland haar de keel uitkwam en dat ze nodig toe was aan iets anders. Het was dan ook niet de meest vrouwvriendelijke plek op aarde. “Whatever you wanna do, I got you.”

zo maa 18, 2018 1:28 pm

EMBRACE THE RECKLESS

Vrijheid was iets waar Sierra altijd al van gedroomd had en nu had ze het eindelijk. Vanaf vandaag zat ze niet meer gebonden aan The Rose en diens eigenaar, maar was ze baas over zichzelf. In feite kon ze nu gaan en staan waar ze maar wilde. Sierra herinnerde zich het gesprek nog goed toen Asher terug was gekomen uit Falkreath. Hij had haar laten weten mee te willen nemen op zijn schip naar een van zijn volgende bestemming en Sierra had daar natuurlijk mee ingestemd. Zelf was ze geboren ergens in de bossen van Rhoynar, maar sinds haar kinderjaren verbleef ze al op Isla de Juegas. Het zou voor haar dus al een hele cultuurshock zijn om een stad zoals Brightwater Keep te bezoeken.

Wellicht mocht ze het niet van hem verlangen, al helemaal niet gezien wat hij voor haar gedaan had, maar ze hoopte wel dat Asher haar mee zou nemen en misschien haar wel in zijn villa liet intrekken. [i]”Anything you want to happen,”[/b] antwoordde hij op haar vraag. Even verscheen er een glimlachje op haar gezicht. In haar handen had ze nog steeds de papieren waar alles zwart op wit stond. Papieren die ze met haar leven zou bewaken. ”I want to sail with you,” liet ze hem weten. ”I don’t mind where. I just wanna leave this island after all these years and see the world.” Isla de Juegas was een vrij groot eiland, maar voelde voor haar toch aan als een soort gevangenis.

zo maa 18, 2018 11:36 pm

Violent delights have violent ends.

Het feit dat hij Sierra zo blij had weten te maken, wist hem voor enkele minuten ook enigszins op te fleuren. Zodanig dat hij wel even wilde vergeten dat hij zojuist een halve emmer water over zich heen had gekregen. Voor zover hij wist, had hij haar nooit eerder zo euforisch gezien en ergens was het wel fijn om te weten dat het gedeeltelijk door hem kwam dat ze nu zo blij was. Al snel maakte zijn eigen vrolijkheid echter weer plaats voor een heel stel nieuwe zorgen, want de vraag luidde nu waar Sierra dan wel niet zou moeten verblijven. Zijn eerste instinct was om haar gewoon mee naar huis te nemen, maar dat idee werd al snel afgeslagen toen hij zich realiseerde dat Skaði daar ook was. Het leek hem een complete ramp om die twee in één huis te zetten. Daarbij, Skaði woonde nu al een tijd bij hem en hij zou haar niet zomaar op straat zetten. Vooral niet omdat hij zich ook enigszins aan haar was gaan hechten.

Sierra liet hem weten dat ze met hem mee wilde, op zee. Iets dat hij haar een tijd geleden had beloofd. Als hij het zich goed herinnerde, had ze hem verteld dat ze graag naar Valyria zou willen. Asher knikte even. Eigenlijk was het een idiote belofte, want over het algemeen waren de meeste zeemannen nog overtuigd dat vrouwen en schepen niet samengingen. Ze zouden dan ook niet al te blij zijn als ze zouden horen dat hij er een mee zou nemen, maar daar moesten ze dan maar mee leren leven. “Whatever you want,” zei hij uiteindelijk, al had hij geen idee of hij wel aan die belofte kon voldoen. “I can have you checked into an inn in the meantime.” Het zou immers toch niet zo lang meer duren voordat ze weer zouden vertrekken. Hij was hier al lang genoeg gebleven.

ma maa 19, 2018 12:07 am

EMBRACE THE RECKLESS

De herinneringen die ze nog had aan haar leven voor Isla de Juegas waren vaag. Destijds had ze samen met haar moeder geleefd en gewoond, maar na haar dood veranderde alles. Als jong meisje werd ze verkocht en verscheept naar Isla de Juegas om dienst te doen voor haar nieuwe eigenaar. Tot op de dag van vandaag was ze het eiland nooit verlaten. Sierra had vaak nagedacht over een ontsnappen, maar het risico was te groot. De enige manier om van het eiland af te komen was per schip. Het was niet makkelijk om aan boord van zo’n schip te komen en al helemaal niet als vrouw. Zeelui geloofden nog altijd dat vrouwen aan boord ongeluk met zich meebrachten. Stiekem proberen aan boord te komen had ze ook niet als een uitweg gezien. Vaak waren de schepen dag en nacht bemand en was het risico ook te groot dat ze onderweg ontdekt zou worden.

Erg enthousiast had Asher niet geklonken, maar haar wens om het eiland te verlaten leek uit te komen. Ze mocht mee met hem. Althans, volgens hem kon ze krijgen wat ze wilde. ”I can have you checked into an inn in the meantime,” vervolgde hij. Sierra nam aan dat ze best nog wel een nacht in The Rose kon blijven. Het leek haar niet dat haar kamer vandaag nog vergeven zou worden, maar het liefst zou ze hier zo snel mogelijk vertrekken, maar een herberg leek haar niet de meest geschikte plek. ”Can’t I stay with you?” vroeg ze. Het liefst bleef ze nu bij hem.

ma maa 19, 2018 12:23 am

Violent delights have violent ends.

Het was ondertussen al een paar jaren geleden dat hij Sierra voor het eerst had ontmoet. Meestal bleef hij niet langer in bordelen dan strikt nodig was, als hij ze überhaupt al bezocht. Sierra had daar toch redelijk wat verandering in gebracht. Sinds hij haar ontmoet had, was ze de eerste stop voor hem geweest zodra hij na lange tijd weer voet zette op Isla de Juegas. Ze was de hele reden waarom hij altijd zo blij geweest was om weer terug te komen en hij spendeerde normaal dan ook het grootste deel van zijn tijd in de Rose. De rest van het personeel keek dan ook nooit verbaasd op wanneer hij weer binnen kwam wandelen.

Charlotte had Sierra altijd wel redelijk gemogen, dus op korte termijn zou er vast geen reden zijn dat ze het bordeel meteen moest verlaten. Een nacht of twee in haar oude, vertrouwde kamer zou nog wel moeten lukken. Asher bood vervolgens aan om haar onder te laten brengen in een van de vele herbergen op het eiland, op zijn kosten natuurlijk. Sierra leek het daar echter niet mee eens te zijn en vroeg of ze bij hem kon blijven. Ineens voelde hij zich ontzettend ongemakkelijk. “I’m afraid not,” mompelde hij. “The girl from last night, Skaði, she’s living with me now.” Hij wilde niet meteen zeggen dat Sierra daarom niet welkom was, maar het leek hem absoluut geen goed idee om die twee tegelijkertijd in huis te hebben. Daarbij had hij ook niet het gevoel dat ze daar zelf zin in zouden hebben.

ma maa 19, 2018 12:59 am

EMBRACE THE RECKLESS

Nadat hij haar had vrijgekocht had Sierra verwacht dat hij haar meteen mee naar huis zou nemen, maar niets was minder haar. Schijnbaar zette hij haar nu liever af bij een herberg en kon ze daar verblijven op zijn kosten. Sierre begreep niet wat voor gedachte daar achter zat, want na alle gebeurtenissen had hij haar toch wel weer het gevoel gegeven dat hij haar bij zich wilde hebben. Hij had haar notabene vrijgekocht, dat wilde toch iets zeggen. Sierra vroeg of ze niet bij hem kon verblijven, maar Asher gaf aan dat hij bang was dat dat niet mogelijk was. ”The girl from last night, Skadi, she’s living with me now,” lichtte hij haar toe. Sierra had even het idee dat ze zijn woorden niet goed gehoord had, maar hij zei het toch echt. De dame met wie hij gisternacht het bed mee in wilde duiken woonde bij hem in. Met grote verbazing keek Sierra hem aan. Van de vreugde van voorheen was vrijwel niets meer over. ”So what does this mean?!” Sierra moest zich inhouden niet te gaan schreeuwen. Telkens weer gaf hij haar het gevoel dat ze alles voor hem was en dat hij haar niet kwijt wilde, maar zijn daden deden toch anders voorkomen. En telkens trapte zij er weer in. ”Apparently I am not the only one you love so much. Do you tell her the same things you tell me?” Weer voelde ze tranen opkomen, maar ze wist ze tegen te houden. Deze keer wilde haar ware gevoelens niet tonen. ”I have been a fool believing you.” Het was eigenlijk ook allemaal te mooi om waar te zijn.

ma maa 19, 2018 1:46 am

Violent delights have violent ends.

Tot nog aan toe had hij er helemaal niet zo bij stil gestaan dat Sierra geen enkel idee had van de relatie die hij met Skaði had. Voor zover zij wist, was het een willekeurige vrouw geweest die ze die avond op zijn schoot had aangetroffen, maar niets was minder waar. Hoewel de manier waarop hij Skaði ontmoet had een beetje onconventioneel was geweest, was ze wel ontzettend veel voor hem gaan betekenen. Hij had het hart niet om haar uit huis te zetten, zelfs niet voor Sierra. Met verloop van tijd had hij toch enige gevoelens voor de noorderlinge ontwikkeld, al zou hij het zelf nog niet helemaal toegeven. Dit alles bracht hem toch wel in een precaire situatie. Hij kon Sierra moeilijk vragen om te wachten tot hij uitgevogeld had of wat hij voor Skaði voelde een idiote crush was, of toch veel meer dan dat. Het was dan ook met veel moeite dat hij de woorden eruit wist te gooien en, zoals verwacht, was Sierra’s reactie allesbehalve positief. Het volume van haar stem was ineens stukken hoger toen ze hem vroeg wat dit allemaal betekende. Om een of andere reden voelde hij zijn eigen woede altijd opspelen wanneer iemand anders boos op hem werd. Hij klemde zijn kaken dan ook op elkaar terwijl ze verder ging met haar korte tirade. Asher keek haar ondertussen behoorlijk nijdig aan. “I was good to you,” sprak hij haar op dreigende toon toe. “I gave you the thing you wanted most, so don’t you dare talk down to me like that.” Ergens had hij de behoefte om de brief uit haar handen te plukken en het voor haar ogen in een duizend snippertjes te scheuren. “I don’t owe you anything.” Eigenlijk had hij geen enkel idee waarom hij zich ineens zo gedroeg, waarom hij ineens zo'n spontane afkeer voor haar koesterde. Het was iets dat hij vaker had, iets dat al zijn veelbetekenende relaties keer op keer leek te vernielen.

ma maa 19, 2018 11:00 am

EMBRACE THE RECKLESS

Waar was hij in vredesnaam mee bezig. Ergens kreeg ze het gevoel dat hij al die tijd een toneelstuk had zitten spelen. Dat de gevoelens die hij uitgesproken had niet oprecht waren. Toch kon Sierra het niet geloven. Het was een risico voor Asher om haar zo vaak op te zoeken. Het had zijn imago kunnen beschadigen. Bovendien kon je je afvragen hoe verstandig het was om een slaaf vrij te kopen voor de liefde. Er waren vast mensen die daar hun vraagtekens bij gingen zetten. Toch bleek hij keer op keer ook interesse te hebben in andere vrouwen. Sierra snapte het ergens wel, want zo waren de meeste mannen. Maar deze keer was het anders. Hij had iemand in huis genomen en om die reden kon ze niet bij hem zijn.

Ergens had ze verwacht dat Asher zijn spijt zou betuigen en alles proberen recht te praten, maar niets was minder waar. De stadhouder vond dat ze geen recht van spreken had gezien hij haar zojuist het gegeven wat ze altijd zo graag wilde en dat hij haar niets verschuldigd had. ”My love is not for sale Asher. Not anymore.” Haar stem klonk zachter dan voorheen, maar van binnen kookte ze. Hoe durfde hij dit soort uitspraken te doen. Alsof haar vrijkopen hem het recht gaf om haar de mond te snoeren. ”I wish you good luck with her then,” vervolgde ze. Wellicht was het beter zo. Asher zou blijkbaar nooit op dezelfde wijze van haar kunnen houden als zij voor hem deed.

ma maa 19, 2018 3:01 pm

Violent delights have violent ends.

Sinds hij eigenlijk nooit afgestraft was op dit soort gedrag, kon er bijna van hem gezegd worden dat hij helemaal niet het gevoel had dat hij überhaupt iets verkeerd deed. Het was immers niet zijn schuld dat hij niet tussen de twee kon kiezen. Daarbij, ze wisten allebei dat hij al lang getrouwd was. Het feit dat ze hem op de een of andere manier toch altijd met een ander moesten delen, was meer dan duidelijk. Dat er nog een ander was, zou hen in zijn ogen al lang niet meer moeten verbazen. Het waren dat soort idiote, irreële redenaties die ervoor zorgden dat hij zich gerechtvaardigd voelde om Sierra de mond te snoeren. Om haar af te kappen en haar te vertellen dat ze alles aan hem te danken had. Iets dat ze natuurlijk niet op prijs stelde.

Asher had geen enkel idee waarom hij plotseling zo woedend reageerde. Ergens was hij zo moe van zichzelf, dat hij dit soort dingen keer op keer wist te verzieken, dat het zo veel makkelijker was om de schuld toe te schrijven aan iedereen behalve zichzelf. Zachtjes liet ze hem weten dat haar liefde niet meer te koop was en wenste hem uiteindelijk veel succes met Skaði. Nooit had hij gedacht dat het zo zou eindigen tussen hen en het was ook zeker iets waar hij spijt van zou krijgen. Later, als hij eindelijk bij zinnen zou komen. Even keek hij haar in stilte aan en moest de neiging onderdrukken om haar het een of ander aan te doen. "I wish you the best of luck too," sprak hij haar toe, zonder zijn ogen van haar af te halen. "With whatever it is you're gonna do now." Ze mocht dan vrij zijn nu, ze was tegelijkertijd ook alles kwijt. Zonder verdere woorden draaide zich om en liep richting de uitgang van het bordeel, vastberaden om dit deel van zijn leven af te sluiten.

ma maa 19, 2018 5:10 pm

EMBRACE THE RECKLESS

Het was voorbij. Daar was ze zich misschien nu nog niet volledig van bewust, maar de band die ze door de jaren heen hadden opgebouwd, leek niet meer hersteld te kunnen. De vraag was ook of ze dat nog wel wilde. In haar ogen had hij haar bedrogen. Hier kon je natuurlijk je vraagtekens bij zetten, maar toch voelde het alsof hij haar een mes in de rug stak als hij naast haar, en zijn vrouw, er ook nog anderen op nahield. Die Skadi moest iets voor hem betekenen als hij haar in huis liet. Zelfs Sierra nam hij niet in huis. Wellicht oordeelde ze nu iets te snel en had hij grotendeels gelijk, maar op dit moment kon ze dit niet inzien. Het was overduidelijk dat Asher ook verbolgen was. Hij wenste haar nog veel succes toe, maar de vraag was nog maar of dit gemeend was. Daarna draaide hij zich om en liep hij de Rose uit. Gelukkig hadden maar weinig mensen mee kunnen genieten van hun meningsverschil. Anders had ze nu mogelijk wat uit te leggen. Toen de deur achter hem sloot draaide ook Sierra zich om en begaf zich naar haar kamer. Eenmaal daar aangekomen stortte ze meteen op bed. De vraag was nu of ze überhaupt wel zo blij was met het vrijheid momenteel. Was het allemaal waard?

ma maa 19, 2018 8:36 pm

Violent delights have violent ends.

Nadat hij de deur achter zich dicht liet vallen, werd hij verwelkomd door een oorverdovende stilte. Het gedeelte van de stad dat bezet werd door taveernes en bordelen was overdag vaak behoorlijk rustig en ook vandaag was dat niet anders. De straten waren leeg en even had hij geen idee waar hij heen moest. Hoe langer hij wachtte, hoe ellendiger hij zich begon te voelen over wat er zojuist was gebeurd. De ene seconde was Sierra nog ontzettend blij geweest met het feit dat ze na jaren eindelijk vrij was en de volgende was ze weer woedend. Niet zonder reden, natuurlijk, maar het was allemaal zo snel gelopen dat het even duurde voordat hij daadwerkelijk doorhad wat er nou echt gebeurd was. Was het voorbij?

Na een tijdje twijfelend voor de deur te staan, besloot hij toch maar dat hij ergens heen moest. Hij liep een willekeurige richting in en wandelde net zo lang door tot zijn benen hem automatisch naar zijn eigen huis hadden gebracht. Zijn gedachten hadden zo in de knoop gezeten met Sierra op de weg hier naartoe, dat hij zich niet realiseerde dat hij Skaði ook nog heel wat uitleg verschuldigd was. Ergens voelde hij de neiging om gewoon voor zijn problemen te vluchten. Om zich nu meteen om te keren, richting de haven te lopen en nooit meer terug te komen. Toch wist hij dat hij de confrontatie een keer aan moest gaan, dus opende hij aarzelend de voordeur van de villa. Voorzichtig stapte hij naar binnen en keek even om zich heen, zoekend naar Skaði, die hij ongetwijfeld pijn had gedaan. Als ze zich nog iets herinnerde van afgelopen nacht, natuurlijk.

za maa 31, 2018 8:52 pm

she's all alone in a sea of stars

and I would never grow tired of her

De brunette had het niet kunnen laten om nog een laatste keer uit het raam te kijken. De voordeur stond nog op een kier open en ze zou zelf de moeite niet doen om deze te sluiten. Immers moest ze dan een aantal extra meters afleggen, iets wat ze zichzelf liever zou besparen. Skaði kon niets anders doen dan toekijken. Haar schouders zakte iet wat naar beneden toen ze het tweetal zo samen zag staan. De andere vrouw had Ashers hand beetgenomen en het duurde niet lang voordat de twee in de duisternis verdwenen. Ongelovig bleef ze nog een tijdje uit het raam staren, al was ze zich ervan bewust dat er niks meer was om naar te staren. Hij was weg. Met het shirt voor haar borstkas gedrukt strompelde ze terug naar de bank, waar ze zich weer op liet vallen. Eventjes haalde ze trillerig adem. Hij zou straks wel terugkomen, dat wist ze zeker.

Ze had het gevoel dat er een paar uur verstreken waren, maar nog altijd was hij niet terug. Het vuur begon langzaam maar zeker uitgebrand te raken en gezien ze niet de energie had om er nieuw hout op te leggen, liet ze het maar voor wat het was. Na een tijdje begon ze zich te realiseren dat hij niet terug zou komen. Ze was op haar zij gerold, de resten van het shirt had ze naast de bank laten vallen en het enige wat ze deed was naar de leuning staren. Hoe had ze zich in Odins naam zo kunnen vergissen in iemand. Denkende dat ze misschien wel iets voor hem was gaan betekenen. Blijkbaar had hij buiten de deur genoeg andere bezigheden. Haar ademhaling versnelde een beetje terwijl ze de tranen in haar ogen voelde prikken. Ze wilde helemaal niet huilen om hem, dat verdiende hij niet. Hij had haar op de meest beschamende manier laten zitten vanavond en nu leek hij niet eens de moeite te nemen om nog terug te komen. Langzaam begonnen haar schouders te schokken, waarna ze voelde dat er een warme vloeistof uit haar ooghoeken droop.

Nadat ze zichzelf in slaap had gehuild had ze een aantal uur doodstil op de bank gelegen. Een droomloze slaap had ervoor gezorgd dat er aardig wat tijd was verstreken, de zon stond dan ook al boven de hemel tegen de tijd dat ze wakker werd. Ze had geen idee hoe laat het was, maar de ochtend was al een tijdje bezig. Nog altijd lag ze daar, op haar buik gedraaid en de resten van het shirt ergens naast de bank. Ze trok een beetje met haar schouders, de koppijn die ze had was niet te missen. Toen ze zich de vorige avond weer herinnerde en alles een beetje begon in te zinken voelde ze hoe haar wangen opnieuw nat werden.

De deur ging open toen ze zichzelf eindelijk weer leek te hebben herpakt. Haar wangen waren nog nat en haar ogen waren weer gesloten. Haar ademhaling was redelijk rustig, maar ze had het gevoel alsof haar maag zich omkeerde. Voor nu reageerde ze helemaal niet, behalve dat ze langzaam haar ogen opende en naar de rugleuning van de bank staarde, nog altijd op haar buik liggende.

notes: none

∎ ◣ ◥

za maa 31, 2018 9:16 pm

Violent delights have violent ends.

Met een knoop in zijn maag stapte hij naar binnen en het duurde niet lang voordat hij het zielige hoopje op de bank gevonden had. Het leek wel alsof ze zich al die tijd niet verplaatst had, en waarschijnlijk was dat ook wel zo. Haar gescheurde shirt lag een beetje triest op de vloer, vergeten. Het bracht hem even terug naar gisteravond. De smaak van rum, een grijzende Skaði die met ontbloot bovenlijf op zijn schoot zat. Binnen enkele seconden was het echter compleet misgegaan. Wist hij veel dat Sierra van plan was geweest om hem op te zoeken op haar vrije avond. De spullen die ze had meegenomen, lagen nog steeds op rommelige wijze over de vloer verspreid. De mand, verschillende vruchten en de fles wijn die ze waarschijnlijk allemaal uit eigen zak had betaald. En dat terwijl ze zo druk bezig was geweest om zichzelf vrij te kopen. Blijkbaar had ze het voor hem over gehad. Asher beet even op zijn onderlip. Ze hadden, vreemd genoeg, allebei het beste met hem voor, ondanks dat hij elke keer de fout in leek te treden. Vergiffenis was een raar iets.

Zachtjes liet hij de deur achter zich dichtvallen, hij wist immers maar al te goed dat een flinke kater en harde geluiden niet echt goed samengingen. Skaði leek niet echt te reageren op zijn terugkomst en hij wist niet zeker of ze sliep of niet. Hoe rot hij zich op dit moment voelde, de kans was groot dat het voor haar misschien nog wel vele malen erger was. Ze had hier immers nooit om gevraagd. Hij was de enige in lange tijd die ze leek te vertrouwen en gisteravond had hij dat vertrouwen misbruikt. Niet alleen was ze erachter gekomen dat ze niet bepaald de enige was waar hij het een en ander mee uitspookte, hij had haar tevens helemaal alleen gelaten. Het zag er allemaal niet bepaald goed uit. Stilletjes liep hij naar de slaapkamer, waar hij een van zijn shirts uit de kast haalde. Vervolgens liep hij weer terug naar de woonkamer en knielde neer bij de bank waar ze op lag. “I’m so sorry,” zei hij zachtjes, terwijl hij zijn hand voorzichtig over haar schouder liet strijken. “I shouldn’t have left you like this.” Even viel hij stil. “I shouldn’t have left you at all.”