welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

za apr 07, 2018 11:25 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Skaði hoorde niet lang daarna de voordeur dichtslaan. Automatisch begroef ze haar hoofd nog iets dieper in het kussen, iets wat niet heel fijn aanvoelde tegen haar beurse wang. En toen overspoelde de stilte haar volledig. Het enige wat ze hoorde was haar eigen trillerige ademhaling, nog altijd niet bijgekomen van de ruzie die zich al zo vroeg op de ochtend had afgespeeld. De dag kroop voorbij en een aantal keer wist ze een uurtje slaap te pakken, maar het grootste deel van de dag lag ze roerloos op het bed voor zich uit te staren. Denkende waarom ze hier überhaupt nog was, waarom ze niet gewoon de villa uit was gelopen en haar kans had genomen om opnieuw te starten, ergens anders dan op dit eiland. Ze kon het niet – hoe erg ze hem op dit moment ook verachtte om wat hij had gedaan. Hij had het recht niet gehad om haar te slaan, om haar te vernederen en op haar neer te kijken. Toch was ze niet sterk genoeg om die deur uit te lopen. Misschien had het niets met sterk zijn te maken en wilde ze haar band met hem niet meteen weggooien. Maar was er sprake van een band wanneer je elkaar zo behandelde? Ze wist het niet.

Tegen de avond hoorde ze hoe hij weer thuiskwam. Een uur eerder was ze stilletjes van het bed gekomen, om uit het raam te kijken of hij niet al terug naar huis was gekomen. Wat doelloos had ze naar buiten gestaard, niet wetende wat ze moest doen als hij weer ergens anders de nacht door zou brengen. Er was niets wat ze kon doen, hij was een vrije man en wie was zij om hem te zeggen dat hij thuis moest slapen? Toen ze een kwartiertje voor het raam had gestaan was ze weer naar het bed geschuifeld, maar nu was hij dan toch thuis. Ergens wilde ze naar beneden gaan, hem zeggen dat ze bezorgd was geweest, maar ze kreeg zichzelf er niet toe. Eerst klonk er wat gerommel beneden, maar na een tijdje werd het stil. De brunette was nu toch uit bed gekropen en de donkere trap af gedaald. Het haartvuur was niet aangestoken en een rilling liep over haar ruggengraat. Zachtjes duwde ze de slaapkamerdeur open, niet goed wetende of ze hier wel moest zijn.

“Asher?” klonk haar hese stem terwijl ze stilletjes in de deuropening bleef staan. Ze wilde naar het bed lopen en zich naast hem innestelen zoals ze normaal altijd deed. De afgelopen nacht had ze alles behalve aangenaam geslapen, zo zonder hem. Ondanks dat er nog altijd een deel woedend op hem was hadden haar benen haar naar hier gebracht. Aan de ene kant wilde ze hem nog een klap verkopen van hetgeen wat er die ochtend was voorgevallen, maar aan de andere kant wilde ze niets liever dat hij haar terug in zijn armen zou nemen. “Can I join you?” vroeg ze net hard genoeg om te horen. Ze had geen idee of hij al sliep of niet, vandaar dat ze dan ook eerst om toestemming vroeg, voordat hij nog van haar zou schrikken.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

zo apr 08, 2018 8:55 pm



Met een rillerige zucht plofte hij op het bed neer, waarna hij de dekens over zich heentrok en wat verloren naar het plafond staarde. Talloze gedachten gingen door zijn hoofd heen en het leek er niet op dat hij binnenkort in slaap zou gaan vallen. Hij vroeg zich af hoe hij het in zijn hoofd had kunnen halen om Sierra na al die jaren op deze manier te laten vallen. Hoe hij Skaði hier in hemelsnaam achter had kunnen laten in de toestand waarin ze op dat moment had verkeerd. Hoe hij Cres constant schreef dat hij terug zou komen en vervolgens nog met gemak een maand weg bleef. Hij stelde iedereen teleur en het feit dat hij er constant mee weg leek te komen, deed hem eigenlijk niet beter voelen. Constant hoopte hij dat hij een beter iemand kon worden, in de hoop van dat oneindige schuldgevoel af te komen. Maar de goede dingen deden er niet toe wanneer je de slechte dingen nooit veranderde. De enige manier waarop hij anderen tegen hem kon beschermen, was door ze zo ver mogelijk van hem af te duwen. Bij die gedachte slikte hij even, dacht hij terug aan iets dat Skaði hem ooit uit woede had toegeroepen tijdens een van hun talloze ruzies. I hope you die from loneliness on this fucking island of yours. De woorden deden zijn maag nog steeds omdraaien, vooral nu het begon te lijken alsof die uitspraak waarheid zou kunnen worden. En misschien zat er wel niks anders meer op voor hem.

Asher werd uit zijn gedachten gewekt toen hij een licht gekraak hoorde op de trap. Skaði kwam naar beneden. Zodra hij de slaapkamerdeur open hoorde gaan, opende hij zijn ogen. Hij lag in het midden van het bed, met zijn rug naar haar toegekeerd. Zachtjes hoorde hij zijn eigen naam en hij had zelf niet door dat hij zijn eigen adem inhield. Vervolgens werd hem gevraagd of ze bij hem mocht komen liggen. Een vraag die in eerste instantie alleen beantwoord werd met een stilte. Even staarde hij naar de muur, niet wetend wat hij zelf nou eigenlijk wilde. Uiteindelijk verbrak hij de stilte met een hese stem. “No,” klonk het, zachtjes maar standvastig. Het kon hem op dit moment niks schelen dat ze bang was voor het donker. “Fuck off,” herhaalde hij haar woorden van vanochtend, op dezelfde giftige toon. Roerloos bleef hij liggen, zijn blik gefixeerd op de in duisternis gehulde muur. Hij wilde alleen zijn. Moest alleen zijn.


Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

di apr 10, 2018 8:07 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Het was geen goed idee geweest om hem deze vraag te stellen en ze kneep haar ogen dan ook lichtjes dicht zodra de vraag eruit was. Ze was zich ervan bewust dat het dom was geweest, dat ze beter net zo goed die deur uit had kunnen lopen nu alles toch verpest was. Wat had ze dan ook gedacht? Dat ze ooit, als in een soort sprookje, iets zou krijgen met de Lord van het eiland? De gedachte alleen al was naïef. Alsof hij zich ooit zou verlagen tot iemand van haar nivuea. Iemand die niets was. Ze had geen titels, geen geld, niet eens een dak boven haar hoofd wat ze de hare kon noemen. Zelfs haar lichaam was niet van haarzelf geweest de afgelopen paar maanden. In principe was ze dat nog altijd niet, want hij had zwart op wit staan dat ze zijn bezit was – iets wat ze de afgelopen weken voor het gemak was vergeten. Ja, hij had haar gezegd dat ze kon gaan als ze wilde, maar het papier was er nog altijd.

Skaði sloeg haar ogen neer toen ze haar eigen woorden van deze ochtend herkende. Kort klemde ze haar kaken op elkaar, niet goed wetende wat ze hier überhaupt aan het proberen was. Misschien had ze gewoon boven moeten blijven, maar ze was er zeker van dat ze ook dan geen slaap kon vatten. Haar ogen gingen traag terug naar Asher, die met zijn rug naar haar toegekeerd lag en naar de muur staarde. “We shouldn’t go to bed like this..” mompelde ze, net hard genoeg voor hem om te kunnen horen. Wie weet wat er allemaal kon gebeuren in één nacht. Ze slikte de brok in haar keel weg en bewoog wat met haar voeten, zich afvragend wat ze hier deed. Hoe kon het dat ze de afgelopen ochtend in zo’n hevige ruzie waren verwikkeld geraakt en ze nu alweer hier stond, vragende of ze bij hem in bed mocht kruipen. De afgelopen nacht had ze het veilige gevoel wat hij haar gaf gemist. Ze had het ritmische kloppen van zijn hart gemist, de zachte woorden die hij mompelde wanneer ze weer een nachtmerrie had. Het voelde opeens zo.. alleen. “I don’t want to give up on you.” Nog altijd stond ze in de deuropening, hevig haar best doende om er een staak het vuren uit te krijgen voor tenminste de nacht. “Please.” Haar stem klonk bijzonder rustig voor de hele situatie. De wang waar hij vanochtend zijn hand op had laten neerkomen voelde nog altijd wat beurs aan, maar ze was wel erger gewend.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

wo apr 11, 2018 1:39 am



Even klemde hij zijn kaken op elkaar nadat hij zijn woorden eruit had gewerkt. Hij was moe, wilde niets meer dan in slaap vallen zodat hij een paar uur lang niet aan deze rottige dag hoefde te denken. Iets dat beter zou lukken als ze hem nu gewoon met rust liet. Hij had geen behoefte aan haar, aan het feit dat ze tegen hem aan zou kruipen en hij de hele nacht weer vastzat in een oncomfortabele positie. Maar boven alles had hij geen zin in de nachtmerries die ze na vandaag waarschijnlijk zou krijgen. Daarnaast, hij was nog steeds boos op haar, al wist hij eigenlijk niet precies waarom. Het was wel duidelijk dat het grotendeels zijn schuld was geweest, al zag hij dat liever niet in.

Zachtjes slaakte hij een zucht toen ze volhield. Hij begreep haar niet. Vanochtend had ze naar hem geschreeuwd dat hij haar nooit meer aan moest raken en nu wilde ze naast hem komen liggen alsof ze vandaag geen gigantische ruzie hadden gehad. Normaal was hij een redelijk voorstander van het hele ‘doen alsof er niets gebeurd was’, maar vandaag was het toch vrij moeilijk te overzien. Zodra hij haar had gezegd dat ze op moest rotten, had hij verwacht dat ze weer boos zou worden. In tegendeel, ze bleef kalm. Ze zei dat ze op deze manier niet naar bed moesten gaan en even fronste hij. Was ze zo bang voor het donker dat ze gewoon aardig tegen hem deed zodat ze hier kon slapen? Of zocht ze daadwerkelijk toenadering? Het leek hem bijna onmogelijk dat ze hem zo snel al wilde vergeven, vooral nadat hij ook nog eens naar haar uit had gehaald. Hij bleef stil, in de hoop dat ze zijn antwoord accepteerde en vanzelf weg zou gaan. Toch brak ze opnieuw de stilte, deze keer door te zeggen dat ze nog niet klaar was om het op te geven met hem. Nogmaals liet hij een vermoeide zucht ontsnappen, terwijl hij overeind kwam zitten. Hij keek haar even bedenkelijk aan, voor zover dat mogelijk was in het donker. “Just get the fire going and get in here,” mompelde hij met een enigszins schorre stem. Met de palm van zijn hand probeerde hij de slaap een beetje uit zijn ogen te wrijven, iets dat niet echt wilde lukken. Hij had geen enkel idee of dit wel een goed idee was, maar waarschijnlijk zou hij hoe dan ook niet kunnen slapen, dus wat maakte het ook uit?


Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

do apr 12, 2018 12:11 am
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Ze zou geen toenadering moeten zoeken bij iemand die haar dezelfde dag nog zo had behandeld. Het was ongezond om de acties van iemand zo snel te vergeten, daar was ze zichzelf ook wel van bewust terwijl hij haar vertelde dat ze op kon rotten. De brunette richtte haar ogen op de grond en moest zoeken naar de juiste woorden om te zeggen. Ze wilde niet hopeloos overkomen, alsof ze hier alleen maar stond omdat ze als de dood was van het donker en alleen daarom graag in zijn bed wilde slapen. Het was niet alleen daarom. De woorden die ze sprak waren rustiger en serieuzer dan ze van zichzelf verwacht had. Bij het horen van de zucht die hij slaakte richtte ze haar ogen op de donkere grond, terwijl ze zichzelf lichtjes vasthield aan de deurpost. Toen ze iets hoorde bewegen keek ze voorzichtig op, om vervolgens te zien dat hij overeind kwam en haar kant op leek te kijken. Het meeste in de ruimte was echter duisternis, waardoor ze de expressie op zijn gezicht niet kon zien. Voor een moment moest ze het in laten zinken, wat hij zojuist had gezegd.

Stilletjes was ze naar achter gestapt en had ze haar weg door de woonkamer gevonden. Het duurde niet lang voordat het vertrouwde geluid van zacht knetterend hout het huis vulde. Skaði bleef voor een moment gehurkt bij het vuur zitten, kijkende naar de vlammen die al snel te zien waren. Een zachte zucht verliet haar lippen, terwijl ze kort haar kaken klemde en weer overeind kwam. Misschien was het toch maar beter als ze de nacht nog een keer op de bank door zou brengen, maar de deur van de slaapkamer die op een kier open stond was te aanlokkelijk. Nog altijd zachtjes, alsof er ook maar een reden was om zachtjes te doen, het was niet dat er iemand was die ze niet wakker mocht maken.

De deur werd weer door haar opengeduwd terwijl ze de kamer binnen liep, om deze vervolgens op een kier open te laten zodat het vuur zichtbaar zou zijn vanaf het bed. Zonder iets te zeggen liep ze naar haar kant van het bed, om de dekens uit te slaan en naast hem plaats te nemen. Skaði draaide zich op haar zij, zodat ze naar hem kon kijken. Zo dichtbij en met het vage licht van het vuur kon ze hem een stuk beter zien dan toen het huis nog volledig gehuld was in duisternis.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

zo apr 15, 2018 2:16 pm



Asher begreep haar niet, en hij begreep nog minder van zichzelf wanneer ze bij hem was. Hij was woedend op haar en tegelijkertijd voelde hij de behoefte om zich zo hard mogelijk aan haar vast te klampen in de hoop dat ze niet weg zou gaan. Hij kon het niet verdragen om weer zo dichtbij haar te zijn, want ze herinnerde hem opnieuw aan alles wat hij vanochtend had gedaan en gezegd. Qua status mocht hij dan ver boven haar staan, hij was er zo onderhand wel van overtuigd dat hij het was die haar niet verdiende. Hij had zijn belofte aan haar al meerdere malen gebroken en elke keer verachtte hij zichzelf een beetje meer. Hoe wilde hij haar veilig houden als hij haar niet eens tegen hemzelf kon beschermen?

Nog even keek hij haar na terwijl ze de woonkamer inliep. Al snel had ze dat godvergeten vuur weer aangestoken en werd de ruimte gevuld met een zachte, oranje gloed. Binnen de kortste keren zou het hier weer bloedheet worden, iets waar hij eigenlijk niet op zat te wachten. Voor enkele seconden hoorde hij het zachte geknetter aan, voordat hij weer ging liggen. Opnieuw keerde hij zijn rug naar haar toe en fixeerde zijn blik op de muur, waar hij het silhouet van de vlammen zag bewegen. In stilte kwam ze uiteindelijk de slaapkamer binnengelopen. Om een of andere reden begon zijn hard sneller te slaan toen de dekens wat omhoog getrokken werden en hij de druk van haar lichaam op het matras voelde. Tot overmaat van ramp draaide ze zich naar hem toe. Hij voelde haar blik bijna branden, maar hij was niet van plan om zich nog om te draaien. Het enige wat ze te zien kreeg, was zijn rug en de littekens die daar kriskras overheen liepen. Hij sloot zijn ogen, in de hoop dat hij weldra gewoon in slaap zou vallen. Nog voordat hij dat deed, opende hij nog een keer zijn mond. “Goodnight,” kwam er zachtjes en op ruwe toon uit. Hij hoopte dat het daar bij zou kunnen blijven, dat ze nu niet wilde gaan praten over alles wat vandaag was voorgevallen. Hij zou toch niet weten wat te zeggen.


Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

zo apr 15, 2018 7:43 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Skaði vroeg zich af waarom ze zoveel leek te geven om een persoon die er op bepaalde momenten alleen maar goed in leek te zijn om haar pijn te doen. Haar dronken actie van die avond was niet nodig geweest als hij niet nog een andere dame buiten de deur had gehad waar hij veel tijd mee besteedde. Ze had tenminste gedacht dat ze na die eerste zoen speciaal zou zijn.. maar dat was dus niet het geval. Ze was waarschijnlijk alleen maar een vrouw in zijn ogen, eentje die misschien een grotere uitdaging vormde dan een courtisane die toch wel met hem in bed zou duiken. Nu deed zij dat ook, maar niet op die manier. De brunette schaamde zich dan ook voor wat er was gebeurd toen ze net wat teveel alcohol naar binnen had gewerkt. Ze had nooit bij hem op schoot moeten kruipen, met alle gevolgen van dien. Dat alles verklaarde echter nog altijd niet waarom ze nu hier nu stond, proberende om ervoor te zorgen dat hij haar toch weer in zijn buurt zou laten. Waarom zou ze zoveel moeite doen voor zo’n iemand?

Met stappen die bijna geruisloos waren kwam ze de slaapkamer weer binnen. Asher was alweer gaan liggen tegen de tijd dat ze klaar was geweest met het aansteken van het haardvuur, waardoor ze alleen zijn rug zag. Zonder iets te zeggen nam ze plaats naast hem, trok haar benen op en rilde kort toen deze de koude lakens raakte. Vervolgens draaide ze zich naar hem toe, waarbij er een pluk bruin haar voor haar ogen schoof. De stilte die viel was pijnlijk, net zoals de rug die naar haar toe was gekeerd. Het enige wat ze deed was kijken naar de littekens die ze nog niet eerder had kunnen bekijken. Een kleine frons vormde zich op haar gezicht, terwijl ze in een kleine beweging haar haren wegstreek. Haar hart klopte een aantal keer sneller toen hij iets zei, maar ze kon er niets aan doen dat ze een lichte teleurstelling voelde toen hij zich niet naar haar toe draaide. “Goodnight..” kwam er als een zachte fluistering over haar lippen, maar hij zou het wel gehoord moeten hebben. Het liefst zou ze nog meer toenadering bij hem zoeken, zich tegen zijn rug aannestelen en daar maar genoegen mee nemen voor de nacht, maar ze durfde het niet na wat er deze dag allemaal was voorgevallen. Echter wilde ze hem niet ook de rug toekeren, dus bleef ze maar liggen waar ze lag en sloot traag haar ogen.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

ma apr 16, 2018 1:39 am



Misschien was het wel beter voor haar als ze weg zou gaan. Misschien moest hij haar zodanig tot het randje duwen dat ze eindelijk zou besluiten om hem, de villa en het eiland de rug toe te keren. Asher had het hart niet om haar de deur te wijzen, maar hij wist tevens dat dit niet zo door kon gaan. Hoewel hij zichzelf constant aanpraatte dat ze veel voor hem betekende, leek hij er geen problemen mee te hebben om haar zo nu en dan als een stuk vuil te behandelen. Er was genoeg mis met hen, om maar niet te spreken over het feit dat hij een familie had aan de andere kant van de zee, het redelijke leeftijdsverschil tussen hen in of het immense verschil wat hun status betrof. Hij wist niet of het naïef was om te denken dat ze ook maar een schijn van kans hadden. Wat hij wel wist, was dat hij hun kansen aanzienlijk kleiner maakte door zich te gedragen zoals hij deed.  

Zachtjes fluisterde hem ook een goede nacht toe, waarop hij zijn ogen dicht liet zakken. Hij was doodmoe, maar van slapen zou toch niet veel komen. Nu hun ademhaling en het zachte flakkeren van het vuur de enige geluiden in de kamer waren, kon hij zijn gedachten alleen nog maar laten afdwalen naar vanochtend. Naar gisteravond. Naar elke fout die hij keer op keer had gemaakt, zonder ooit te veranderen. Hij wilde Skaði het leed van deze disfunctionele relatie besparen, maar was aan de andere kant egoïstisch genoeg om haar bij zich te willen houden. Voor de zoveelste keer praatte hij zichzelf aan dat hij misschien wel kon veranderen, dat hij het deze keer wel beter zou doen, maar het leken loze beloftes als hij keek naar hoe hij zich vanochtend had gedragen. Een uur lang bleef hij piekeren, totdat hij zich uiteindelijk omdraaide zodat hij op zijn buik kwam te liggen, zijn gezicht naar haar toegedraaid. Even opende hij zijn ogen zodat hij de contouren van haar gezicht kon zien. Hij zou haar vrij moeten laten. Ze zou iemand anders moeten vinden die beter voor haar zou kunnen zijn, maar alleen de gedachte aan haar met iemand anders leek zijn bloed al te doen koken. Zonder het echt door te hebben, bewoog hij zijn hand wat omhoog, om zijn vingers vervolgens zachtjes over haar keel te laten strijken. Ze was van hem en hem alleen. Hij zou haar de wereld uit helpen voordat hij haar aan een ander zou geven.


Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

ma apr 16, 2018 10:20 am
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Ze wilde niet opgeven. Twijfelend was ze daarom ook maar bij hem in bed gekropen, om de dekens vervolgens hoog op te trekken en zich naar hem toe te draaien. Het deed pijn toen de verzoening niet van beide kanten leek te komen, maar ze nam er genoegen mee dat ze tenminste niet weer in haar eentje de nacht door moest brengen. Ze haatte het om alleen te slapen en alleen Ashers gezelschap leek te voldoen. Met een ander persoon zou het niet hetzelfde zijn. Ondertussen bestudeerden haar ogen de littekens op zijn rug. Ze vroeg zich af wat het verhaal erachter was. Het waren bijna precies dezelfde littekens die zij op haar rug droeg, littekens die hij al had gezien, maar nooit had hij haar verteld dat hij een vergelijkbaar iets had. Eventjes hield ze haar adem in, waarna ze hem een goede nacht toefluisterde en haar ogen dicht liet zakken. Ze had haar focus gelegd op het zachte knetteren van het haardvuur, waardoor ze na een tijdje in slaap leek te dommelen.

Skaði voelde hoe het matras wat bewoog toen hij zich verlegde. Haar ogen waren nog altijd gesloten en haar hand rustte tussen hen in. Onbewust bewoog ze haar hoofd een beetje met haar hoofd, drukte haar neus wat dieper in het kussen, toen ze zijn vingers langs haar keel voelde strijken. Het duurde eventjes, maar omdat ze nog maar lichtjes weg was gedommeld wekte het haar. De brunette opende langzaam haar ogen en zag dat hij zich naar haar had toegedraaid. De plaats waar zijn vingers waren geweest tindelde nog een beetje na. Langzaam bewoog ze haar eigen hand, naar die van hem toe, om deze er vervolgens zachtjes op te leggen. Je zou kunnen denken dat ze de hand weg zou drukken, maar dat deed ze niet. In plaats daarvan verstrengelde ze haar slanke vingers met die van hem, nog altijd het oogcontact houdende. Ze had een zwak voor hem.. en hoe. Hij had haar hart veroverd op een manier die ze zelf nog niet eens onder ogen durfde te zien. Alles aan dit schreeuwde dat het fout was, dat ze iemand moest vinden om haar leven mee te spenderen die niet naar haar uithaalde wanneer ze iets zei of deed wat hem niet zinde. Iemand die loyaal aan haar zou zijn, iemand die haar elke dag in zijn armen zou houden en haar zou beschermen van al het kwaad in de wereld. Toch had ze nog altijd hoop dat Asher die persoon zou zijn. Ooit, op een dag.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

ma apr 16, 2018 12:24 pm



Na een tijd lang wakker te zijn gehouden door zijn eigen gedachten, draaide hij zich op zijn buik. Met zijn gezicht naar haar toe gedraaid, kon hij het niet laten om zijn ogen even te openen. Voor een seconde vroeg hij zich af hoeveel tijd was gepasseerd sinds ze bij hem in bed was gestapt, maar het feit dat het vuur nog redelijk fel aan het branden was, vertelde hem dat het niet heel lang geleden was. Zijn oogleden voelden zwaar aan en ergens had hij de neiging om ze gewoon weer dicht te doen. Maar zijn aandacht werd al getrokken door haar. Het vuur wierp een warme gloed over haar gezicht en met haar ogen dicht zag ze er haast vredig uit. Haar hand rustte stilletjes tussen hen in en Asher was ervan overtuigd dat ze sliep. Enkele seconden keek hij haar zo aan, voordat hij zijn hand omhoog bewoog om zijn vingers zachtjes over haar keel te laten glijden. Het herinnerde hem aan die dag op de rots, aan de blauwe plekken die hij toen in haar hals achter had gelaten, aan hoe ze hem zelfs daarvoor vergeven had. Hij kon haar van het leven beroven en ze zou hem nog vergeven. Toewijding had ze zeker.

Onder zijn vingertoppen voelde hij haar hartslag, en vervolgens hoe ze langzaam wakker werd van zijn aanraking. Zijn hart begon meteen sneller te slaan toen ze haar ogen opende, het was bijna alsof hij ergens op betrapt werd. Haar hand kwam uiteindelijk ook in beweging en Asher wist zeker dat het was om de zijne weg te halen. Ze had hem vanmiddag immers luid en duidelijk laten weten dat ze niet wilde dat hij haar ooit nog aan zou raken. Tegen zijn verwachtingen in, pakte ze zijn hand vast en liet haar vingers tussen de zijne verdwijnen. Een hint van verbazing kwam door in zijn blik terwijl ze hem rechtstreeks aankeek, maar hij wendde zijn blik al snel af naar hun handen. Alsof hij haar niet aan durfde te kijken. Het was vreemd om te zien, het contrast tussen hoe ruw en hardhandig ze elkaar eerder behandeld hadden, en de delicate aanraking van nu. Zachtjes streek hij met zijn duim over de zachte huid van de rug van haar hand. Voorzichtig draaide hij zich nog wat bij, zodat hij meer op zijn zijkant te liggen kwam. Daarna bracht hij hun handen naar zijn gezicht toe, om een kus op de hare te drukken. Om wat hij voelde om te zetten in woorden was niet zijn sterkste kant en in de meeste gevallen had hij dan ook redelijk wat spijt van wat hij allemaal gezegd had. Hij besloot voor deze keer dan ook stil te blijven en haar fysiek te laten weten dat hij om haaf gaf, al was dat misschien niet genoeg. Hij liet hun handen weer op het matras zakken, waarna hij zijn ogen opnieuw sloot. Ze had gelijk, ze konden niet boos naar bed gaan. Zolang ze zich daaraan hielden, viel dit alles misschien nog te redden.


Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

zo apr 29, 2018 2:05 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Natuurlijk was ze niet vergeten wat voor dingen er tussen hen waren gebeurd de afgelopen tijd. Hoe ze elkaars leven hadden gered en de dood van Seton verdoezeld hadden, hoe hij haar die ene dag op de rots bijna om zeep had geholpen maar het op de één of andere manier niet voor elkaar had gekregen en hoe hij haar naar de kelder gesleept had toen ze hem had verteld over haar vloek. En nu ook weer, hoe hij haar terwijl ze dronken was op zijn schoot had getrokken, om niet veel later betrapt te worden door een vrouw die blijkbaar ook nog in zijn leven was. Niet veel anderen waren gebleven als ze de kans hadden om weg te gaan. Waarom ze wel was gebleven was altijd een raadsel geweest, maar diep van binnen wist ze wel waarom. Echter zou ze het nooit hardop uitspreken, niet op dit moment tenminste. Er waren namelijk niet alleen maar slechte dingen gebeurd in de tijd die ze met elkaar door hadden gebracht. Elke avond dat ze vredig in zijn armen eindigde, om de volgende ochtend wakker te worden met het ritmische geklop van zijn hart. Hun eerste kus, die in hetzelfde bed plaats had gevonden als waar ze nu in lagen, gevolgd door hun gesprek op de klif onder de sterrenhemel. Ze vroeg zich af hoe de goden in vredes naam op het idee waren gekomen om haar na zo’n donkere periode bij hem terecht te laten komen.

Het was dan ook een leugen geweest, haar woorden van eerder deze dag. Ze genoot juist van de vingertoppen die over haar zachte huid heen streken, alsof ze het meest breekbare was wat er bestond. Misschien was ze dat ook wel, in elk geval meer breekbaar dan haar lief was. Ze was een beschadigde ziel, waar de vele nachtmerries het bewijs van waren. De brunette had de drang gevoeld om haar ogen gesloten te houden en te doen alsof ze sliep, maar tegen alle verwachtingen in opende ze haar ogen en liet ze haar hand voorzichtig naar de zijne gaan. Toen hij zijn blik afwendde deed ze hetzelfde, om deze eveneens te laten rusten op hun handen. Het voelde zo vertrouwd, deze aanraking. Ze keek weer op toen hij zich verder bijdraaide en hing haar vingers in die van hem toen hij hun handen naar zijn gezicht toe bracht. Skaði voelde hoe haar ogen wat vochtig werden toen ze zijn lippen op haar hand voelde. Woorden waren overbodig op momenten zoals deze. Ze leken wat dat betreft precies te weten hoe ze elkaars lichaamstaal af moesten lezen. De zachte blik in haar ogen vertelde genoeg, want er was geen ander levend wezen naar wie ze op dezelfde manier kon kijken. Hij zou eens moeten weten hoe diep de gevoelens die ze voor hem had ontwikkeld zich al geworteld hadden. Het lichtpuntje in de aanhoudende duisternis. Haar Asher. Een waterige glimlach speelde rond haar lippen toen hun handen weer op het matras kwamen te rusten. Voor een moment keek ze hem aan, waarna ook haar ogen zich sloten en ze haar hand in de zijne liet liggen. Het was nog niet te laat, er was nog hoop. Ze werkte haar hoofd iets dichter naar hun handen toe en bewoog lichtjes met haar neus tegen zijn vingers, waarna ze voelde hoe ze wat verder weg begon te dommelen.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

zo mei 06, 2018 3:23 am



Een deel van hem voelde een enorme neiging om de eerste beste taveerne op te zoeken en zich daar halverwege een coma te zuipen. Binnen het tijdsbestek van één dag had hij meer emoties gevoeld dan het afgelopen jaar en om eerlijk te zijn vond hij het helemaal niets. Hij had geen idee wat hij moest met de onstuimige woede over hoe ze hem voor schut had gezet voor de ogen van Sierra. De eindeloze schuld die hij voelde omdat hij haar hier alleen had achtergelaten, omdat hij haar pijn had gedaan. De creperende angst dat ze hem zou verlaten, terwijl het ergens zo terecht was. Het verdriet dat hij haar en zichzelf had gebracht door al die vuile opmerkingen van vanmiddag. Maar ook het onmiskenbare geluk dat ze hem de afgelopen tijd had doen voelen. Dat alles bracht ze in hem teweeg en op dit moment vond hij het verschrikkelijk. Het liefst zou hij niets meer voelen.

Toch was de rust en stilte van nu aangenaam. De zachte, tedere aanraking maande hem enigszins tot rust, al was hij bang voor wat er morgen zou gebeuren. Er was geen enkele manier waarop het hierbij zou blijven. Dat nam niet weg dat hij de kans wilde pakken nog even van haar aanwezigheid te genieten, al was het maar met mate. In stilte liet hij zijn vingertoppen over haar huid strijken, zich afvragend of hij haar na vandaag ooit nog zo aan zou kunnen raken. Ze opende haar ogen, maar bleef stil. Ergens begrepen ze elkaar. Ze wisten van elkaar dat ze dit nodig hadden. Een korte wapenstilstand om toenadering te zoeken, voor zover dat nog mogelijk was. Zachtjes verstrengelde hij zijn vingers in de hare, waarna hij zachtjes een kus op de rug van haar hand plaatste. Zodra hun handen het matras raakten, fixeerde hij zijn blik daarop. Wat er ook tussen hen gebeurde vanaf nu, ze moesten samenblijven. Hij wilde haar niet kwijt, al kreeg hij de woorden op dit moment met geen mogelijkheid uit zijn mond. En misschien was dat het probleem ook wel. Hij keek toe terwijl haar ogen zich sloten en hij haalde wat rillerig adem toen haar neus zachtjes langs zijn vingers streek. Enkele minuten bleef hij nog naar haar kijken, verlicht door het haardvuur, totdat hij zichzelf ervan had weten overtuigen dat ze niet weg zou gaan. Pas toen deed hij zijn ogen dicht en gaf zich over aan de vermoeidheid die al jaren op zijn schouders leek te rusten.


Gesponsorde inhoud

Embrace the reckless - Pagina 24 Empty Re: Embrace the reckless

Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum