Kaz stond nu voor een probleem. Hij kon de wolf zijn gang laten gaan, hij kon het Allison laten aanvallen, verminken voor dood achter laten, of hij kon nu proberen dit hele probleem te stoppen. Hij voelde voor allebei wel iets. Maar Allison was in zeker zin zijn baas, zonder haar was er geen Syndicate en kon Kaz weer van vooraf aan beginnen. En waarschijnlijk gingen andere mensen ook vragen stellen wat er met haar was gebeurd. En wie weet had de wolf na Allison wel niet genoeg en zou hij zich ook op Kaz storten. ''I'm trying.'' Klonk hij met opeengeklemde kaken. Maar de twijfels die hij zo hard probeerde weg te duwen kwamen net zo hard weer terug. Godver. De demon bood ondertussen geen aandacht meer aan hem en had zich volledig op de jonge vrouw gefocust. En toen kwam hij met een prachtig idee. Kaz draaide zich half om en wierp Allison zijn wandelstok toe. ''Hit me.''

Het was het eerste wat in hem opgekomen was en gezien de situatie had hij er niet hel lang om over na te denken of het wel de juiste beslissing zou zijn geweest. Maar het had gewerkt met Aella dus hij hoopte het maar. Zo niet, tja, dan was hij gewoon een moord rijker op zijn lijstje. Allison leek te aarzelen maar uiteindelijk toch naar hem te luisteren. Dat was een first.

De klap was niet hard genoeg om het bewustzijn te verliezen, maar wel hard genoeg om niets anders te kunnen doen dan de pijn te registreren. En het leek genoeg te zijn. Kaz viel op zijn knieën en greep met een hand naar zijn achterhoofd en hoopte half en half dat dit had gewerkt. Maar de grommen van de wolf klonken hem erg helder in de oren. De dief keek op en zag hoe de demon zijn kaken open sperde. Are you kidding me? Hij had zich niet vrijwillig op zijn kop laten slaan om vervolgens te zien dat het geen fuck uit had gemaakt. ''Oh, won't you fuck off!'' Riep hij kwaad tegen het beest terwijl hij zijn handen tot vuisten balde. Zijn razernij overwon van Allisons spul dat door zijn aderen stroomde en Kaz sloeg met zijn vuist tegen de grond. And just like that: De wolf jankte, dook in elkaar en poef. Weg was ie, een zeer verbaasde Kaz achterlatend.

Zo heel inspannend was dit alles niet geweest, maar toch was Kaz buiten adem. Hij leunde wat naar voren, beiden handen nu op de grond plaatsend en ademde een keer diep in en uit. De regen gleed over zijn hoofd en langs zijn haren, hem compleet doorweekt makend. ''Maybe that was my plan.'' Sprak hij met een voorzichtige lach, nog steeds op adem komend. Het was geen leuke grap, maar wat verwacht je van Kaz. ''But you didn't.'' Voegde hij er uiteindelijk nog aan toe, alsof het een heus compliment was.

Kaz schudde zijn hoofd, de waterdruppels vlogen in het rond al maakte dat vrij weinig uit gezien het toch regende. ''I fucked up again, it's my fault.'' Gaf hij eerlijk toe. Hij ging wat rechter zitten en keek wat om zich heen. De omgeving was niet heel erg onbekend voor hem. ''Why don't we go and find a dry spot. Probably helps with thinking.'' Kaz aarzelde, onzeker of hij wel moest zeggen wat hij nu ging zeggen. ''My home is not far from here.'' Tuurlijk man, nodig iemand die je blijft volpompen met allerlei raar spul en je uit alle liefde op je kop slaat, uit naar de enige plek waar je je veilig voelt. Niks mis mee.

Zoals hij had verwacht ging Allison met zijn voorstel akkoord. Hij greep de wandelstok maar al te graag aan en werkte zich met moeite omhoog. Alles leek onder de modder te zitten en het vervelende was dat de regen niet echt hielp het eraf te krijgen. Kaz bromde wat binnensmonds en begon vervolgens zonder een woord te zeggen te lopen. Hij deed zijn best om een stevige pas in te zetten, maar met de modderige ondergrond en de pijn in zijn been ging het lastig. ''Also I'm saying this is my fault now, so when we get to a safe spot I can revoke my words and start the discussion there because I don't want to fight in the rain.'' Zei hij uiteindelijk toen ze halverwege waren.

Het duurde twintig minuten voordat de bomen weken en er voor hen een open plek uitstrekte met een immens huis. Nee, een villa. Kaz liep rustig door alsof hij allang gewend was aan de aanblik, terwijl hij vanbinnen eigenlijk ook niet echt kon geloven dat er nog steeds niemand was gekomen om te zien hoe het met dit optrekje ging. Voor nu was het van hem. De deur was makkelijk open te krijgen en als de echte gentleman die hij was, kuch kuch, hield hij de deur voor Allison open.

Kaz grinnikte zachtjes maar hield verder zijn mond tijdens het lopen. Het was al lastig genoeg om zich voort te bewegen en als hij dan ook nog eens zich moest concentreren op wat hij wilde zeggen, kon dat fout gaan.

Terwijl hij de deur voor haar open hield, grijnsde hij. Dit was zo'n heerlijke reactie. Nu had hij eens een keer iets wat zij niet wist, en voor een keer was het ook niet iets negatiefs. ''If you know where to look.'' Antwoordde hij cryptisch. Tijdens een avond in een bar had hij het gesprek opgevangen. De man was dronken geweest en had melangolisch lopen klagen dat hij alles was kwijt geraakt. Inclusief dit villa. En dus had Kaz zijn kans gepakt en was hij nu trotse eigenaar. Tot iemand dus langskwam om poolshoogte te nemen. Maar dat was tot op heden niet gebeurd. Ook Kaz liet zijn schoenen staan en wandelde ondertussen rustig verder de woonkamer in. ''Bathroom is upstairs if you want to freshen up and all that.'' Als zij het niet deed, deed hij het wel.

Kaz trok een bedenkelijk gezicht. ''There was a room that looked more decorated for a female I believe.'' Sprak hij zijn gedachtes hardop uit. Kaz was niet heel erg geïnteresseerd in wat het huis te bieden had. Hij sliep voornamelijk op de bank, want die lag toch lekker genoeg, en was er verder niet zo heel veel te vinden. Hij knikte bij haar vraag. ''No one knows we're here, relax.'' Met die woorden knielde hij neer bij de open haard in de woonkamer om het vuur aan te krijgen.

Ondertussen was het hem gelukt om het vuur aan te krijgen teden de tijd dat Allison terug kwam. Hij staarde. Net iets te lang. Wat kon hij zeggen? Ze zag er goed ui- oké nee. Dat hoorde hij niet te denken. Kaz schraapte zijn keel en knikte. Het klonk zo slecht nog niet. ''There's booze in the kitchen if you're interested.'' Zei hij terwijl hij langsliep en hoopte dat hij niet te rood was geworden.

De douche voelde goed en ontspande hem een beetje. Uiteindelijk liep hij weer naar beneden, zijn blouse niet dichtgeknoopt omdat hij het daar nog te warm voor vond. Kaz slofte de woonkamer weer in, vermoeid naar wat er vandaag allemaal was gebeurd. ''At least we're still alive.'' Merkte hij droogjes op terwijl hij op de bank neerplofte.